برنامه‌ریزی دفاع از تسهیلات حساس

مهم‌ترین هدف در ضربه زدن به یك كشور نابودی مراكز حساس نظامی و صنعتی آن می‌باشد. از مهم­ترین و ضروری‌­ترین اقدامات برای جلوگیری از خسارت‌های حیاتی به این مراكز و یا محدود كردن آن، مكان‌یابی صحیح آن‌ها می‌باشد. مكان‌یابی درست و اصولی مراكز حساس نظامی، یكی از مهم‌ترین اقداماتی است كه موجب كاهش قابل توجه هزینه‌های بعدی مرتبط با فعالیت‌ها و پیشامدهای مربوط به این مراكز خواهد بود و با افزایش قابلیت پدافند عامل، ضریب امنیتی را افزایش و احتمال حملات دشمنان و اثرات تخریبی حملات احتمالی را به شدت كاهش می‌دهد.

با تصویب سند چشم انداز و قانون برنامه چهارم كه در بند 11 از ماده 121 آن مطالعه و اجرای طرح‌های پدافند عامل در طرح‌ها و تأسیسات حیاتی، حساس و مهم به دستگاه‌های اجرائی تكلیف شد، بنیان توجه ساختاری به موضوع پدافند عامل در دستگاه‌های اجرائی شكل گرفت. تحركات برنامه‌ریزی شده منطقه‌ای، اشغال دو كشور همسایه شرقی و غربی (افغانستان و عراق) و ایجاد پایگاه‌های نظامی متعدد در كشورهای اطراف، مطالعه و اجرای هرچه فوری‌تر طرح‌های پدافند عامل را در مركز توجه كلیه دستگاه‌های مسئول قرار داد .

مدل‌های تخریب تجهیزات به بررسی حملات انسانی به تسهیلات خدمت دهنده و همین‌طور حداقل کردن خسارات مدافع و یا حداکثر سازی صدمات وارده­ی ناشی از حمله می‌پردازد. این مدل‌ها به طور کلی به دو دسته مدل‌های تعریف شده بر پایه مسائل شبکه (شامل مدل‌های کوتاه‌ترین مسیر و حداکثر جریان) و انواع مدل‌های مکان‌یابی تسهیلات تقسیم می‌شوند.

در مسئله برنامه‌­ریزی دفاع از تسهیلات حساس، مدافع تعدادی تسهیل خدمت دهنده (انبار مهمات) و مجموعه‌ای از نقاط تقاضا (پادگان) با تقاضای مشخص داشته که هر مشتری تقاضای خود را از نزدیک‌ترین تسهیل دریافت خواهد کرد. هدف مدافع، مکان­‌یابی تعداد معینی پدافند با هزینه مشخص جهت حفاظت از تسهیلات است به شکلی که مجموع هزینه‌هایش پس از حمله مهاجم حداقل شود. مهاجم فقط می‌تواند به پدافندها یا تسهیلات بدون دفاع حمله کند و برای حمله به تسهیلی که دارای پدافند است، نابود کردن پدافند حفاظت کننده ضروری است. مهاجم دارای تعدادی پایگاه است که هر پایگاه حداکثر می‌تواند به تعداد مشخصی تسهیل یا پدافند با هزینه مشخص حمله کند و حداکثر کل حملات مهاجم نیز مشخص است. هدف مهاجم انتخاب ترکیبی برای حمله است که تفاوت خسارت مدافع و هزینه‌های مهاجم بیشینه شود.

فرضیات مسئله

مدافع تعدادی تسهیل دارد كه مكان آن‌ها مشخص است و نیازی به مكان یابی ندارند. هر کدام از مشتریان باید دقیقاً به یکی از تسهیلات در قبل و بعد از حمله تخصیص داده شوند. مدافع باید مكان پدافندهای خود جهت مراقبت از تسهیلات را مشخص كند.

اگر تسهیلی توسط پدافندی پوشش داده شود مهاجم نمی‌تواند آن‌را مورد حمله قرار دهد. اگر مهاجم بخواهد تسهیلی را بزند كه پدافند دارد باید پدافندها و تسهیل را با هم مورد حمله قرار گیرند. تعداد پدافندهای قابل تاسیس محدود است. كل تعداد حملات مهاجم و همچنین تعداد حمله­ی صورت گرفته از هر پایگاه محدود است. از هر پایگاه می‌توان به تسهیلات و پدافندهایی حمله كرد كه تا فاصله مشخصی از آن پایگاه باشند.